De weg naar... Pandemie in mijn hoofd (#8 Opgroeien)
OPGROEIEN
In deze serie ‘’De weg naar’’ vertel ik het verhaal achter mijn gedichten. Mijn bundel is erg persoonlijk geschreven. Gedichten die gaan over vreugde, liefdesverdriet, eenzaamheid en teleurstelling. Emoties die iedereen wel eens voelt. En daarnaast betrek ik het wereldwijde probleem (de Pandemie) en hoe de pandemie mijn leven heeft beïnvloedt. Persoonlijke groei van mezelf staat centraal, waarin ik herkenbare onderwerpen voor jonge vrouwen langs laat komen. Vandaar dat ik jullie graag meeneem in mijn wereld.
De juiste weg
Toen ik begon met het schrijven van deze bundel was ik achttien. Nu ben ik negentien en over enkele maanden twintig. Opgroeien vind ik het meest vage begrip ooit. Toen ik vroeger als kind naar de ‘’oudere’’ kinderen keek dan dacht ik altijd dat zij alles wisten. Dat je als bijna volwassene antwoorden hebt op al je vragen en precies weet hoe je moet leven. Nu ben ik zelf zo’n oud kind en ik weet de helft van de tijd niet wat ik doe. Ik voel me soms nog een klein meisje, terwijl ik een volwassen vrouw moet zijn. Ik wil zelf mijn leven invullen en ben zelfstandig, maar of ik het helemaal alleen kan weet ik niet. Ik weet dat mijn ouders altijd achter me staan en mocht er iets zijn ik bij ze terecht kan. Dat is fijn om te weten, maar ik moet het zelf kunnen. Al heel mijn leven roep ik ‘’zelf doen’’, maar nu het ook echt moet is het soms toch lastig.
Als tiener was ik heel erg onzeker. Ik wilde veel, maar ik nam vaak te veel hooi op mijn vork. Dat doe ik nu nog seeds wel. Ik heb heel veel verkeerde keuzes gemaakt, maar uiteindelijk hebben ze me wel gebracht naar wat ik zocht. Dus eigenlijk zijn het geen verkeerde keuzes. Kan je wel verkeerde keuzes maken? Er zijn meerdere wegen naar Rome en een omweg is ook een weg toch? Soms moet je van het landschap kunnen genieten, zelfs als je een omweg moet maken. Verdwalen en de weg dan terugvinden is een overwinning. Jezelf even overwinnen. Niet wegrennen voor een uitdaging omdat je bang bent. Ren er naar toe, want de enige manier om aan angst te ontsnappen is door het onder je voeten te vertrappen.
Ik ben jaloers op mensen die weten wat ze willen. Want zo ben ik niet en als ik het al weet lukt het me vaak niet om dat te worden of te zijn. Ik streef naar succes, maar wat als dat succes me niet gegund is? Ik ben in mijn leven vaak afgewezen op carrière of op relatiegebied . Gelukkig heb ik tijdens mijn route geleerd dat het vallen en opstaan is en je soms tegenslagen nodig hebt. Ambitie is de weg naar succes en volharding is het voertuig. En als ik ergens voor wil gaan, dan ga ik er voor.
Soms ben ik bang dat ik te naïef ben of niet goed genoeg. Dat ik te overenthousiast, gek, overdreven of een weirdo ben. Dat mensen mij niet accepteren hoe graag ik dat zou willen. Ik vind het soms lastig om met die gedachten om te gaan. Maar ik weet wie de mensen zijn waar ik om geef en degenen die om mij geven. Ik heb geleerd dat ik niet ieders vriend hoef te zijn. Je kunt niet ieders vriend zijn, je kunt de wereld niet redden. Je bent niet ieders kopje thee: iedereen houdt nou eenmaal van andere smaken.
Betekenis volwassen worden
Wanneer ben je volwassen? Opeens op je 18e verjaardag of wanneer je alles te serieus begint te nemen of je je niet meer zorgeloos kan voelen. Wat de omstandigheden ook zijn, volwassen worden betekent verantwoordelijkheid nemen voor je leven. Je moet meer doen, er wordt iets van je verwacht en dat kan eng zijn. Als kind kun je dromen over wat je wordt als je groot bent, als volwassene moet je actie ondernemen, anders gebeurt het niet. Al die grenzeloze dromen moeten vervuld worden. Dat geeft een soort druk. Iets wat mij altijd is verteld, maar ik in de weg naar volwassen worden pas echt realiseer is dat ervaringen en herinneringen belangrijker zijn dan materialistische bezittingen. Als kind ben je zo geobsedeerd door speelgoed, nu wil ik liever tijd met iemand doorbrengen. Ik respecteer mensen om me heen meer en leer mezelf elke dag beter kennen. Maar of ik al echt volwassen ben? Zo voel ik me soms nog niet.
Benieuwd hoe al die gedachten in dichtvorm zijn? Houd dan deze website in de gaten. Binnenkort verschijnt mijn bundel ‘’Pandemie in mijn hoofd’’.
