De weg naar... Pandemie in mijn hoofd (#3 Pijn)
PIJN
In deze serie ‘’De weg naar’’ vertel ik het verhaal achter mijn gedichten. Mijn bundel is erg persoonlijk geschreven. Gedichten die gaan over vreugde, liefdesverdriet, eenzaamheid en teleurstelling. Emoties die iedereen wel eens voelt. En daarnaast betrek ik het wereldwijde probleem (de Pandemie) en hoe de pandemie mijn leven heeft beïnvloedt. Persoonlijke groei van mezelf staat centraal, waarin ik herkenbare onderwerpen voor jonge vrouwen langs laat komen. Vandaar dat ik jullie graag meeneem in mijn wereld.
Een onderwerp dat telkens terugkeert in mijn bundel is pijn. In dit geval voornamelijk fysieke pijn en wat die pijn voor mentale gevolgen heeft. Ik heb begin juli een knieoperatie gehad. Mijn linker kruisband was volledig afgescheurd en moest ‘’vervangen’’ worden.
Blessure
Om het verhaal hierachter te begrijpen neem ik je mee terug naar september 2019. Ik deed mee aan een dansuitvoering voor de diploma uitreiking van de TU/e Eindhoven. Een van de onderdelen was een ‘’tree of life’’ waar ik bovenop stond. Tijdens het afspringen ging het een en ander mis, scheef gesprongen, iemand was vergeten een hand uit te steken en BOEM auw... auw. Ik weet nog dat ik probeerde verder te dansen, verder te lopen, maar het niet lukte omdat het ontzettend veel pijn deed.
Daarna volgde een lange periode met vooral veel vraagtekens. Volgens mijn toenmalige fysiotherapeute was het een kwestie van ‘’even’’ trainen. Niks aan de hand. Maar ik merkte dat ik slecht kon bewegen en snel moe was. Ik schaamde me dood als ik in de middag een dutje ging doen. Sport is belangrijk in mijn leven en als de mensen om je heen zeggen dat je dan sloom bent doet dat toch wat met je. Daarnaast de angst van het niet weten wat er met je aan de hand is. Dat breekt je.
Revalideren in een pandemie
Uiteindelijk heb ik zelf aan de bel getrokken en door veel vasthoudendheid kreeg ik een MRI en werd ik geopereerd. De pandemie zorgt voor extra drama. Het duurt langer voordat je aan de buurt bent. En als je al langer dan een half jaar rondloopt met veel pijn dan wil je niet lang wachten. Ik mag niet klagen achteraf en weet zeker dat er mensen zijn die veel langer hebben moeten wachten, maar hé de Nederlander in mij is dol op zeuren.
Revalideren in een pandemie is ook niet alles. Ik was net klaar met mijn middelbare school en mijn middelbare school vriendjes gingen op kamers, studeren, zich klaar maken voor het ‘’volwassen’’ leven. Ik wilde graag beginnen met een studie en achteraf ben ik blij dat ik het niet gedaan heb, maar op dat moment was het ondraaglijk. Telkens de vraag krijgen: ''Wat doe je nu?'' En dan antwoorden met: ‘’Een tussenjaar’’, alsof ik niet intelligent genoeg was of te lui om te studeren. Daarnaast mogen er niet veel mensen op bezoek. Je voelt je dan eenzaam. Alles kwam toen voor mij in een keer. Ik verloor mijn grootvader, ik beëindigde mijn relatie en was super afhankelijk, iets wat ik liever niet ben.
Revalideren duurt lang en kost geduld. Je wilt te snel alles weer kunnen. Je neemt het jezelf kwalijk als iets niet lukt. Ik was veel te eigenwijs en kon de progressie niet goed zien. Ik was bang dat alles voortdurend kapot ging en als iets nog niet ging dan gaf ik mezelf de schuld. Nog steeds erg moe zijn, zo veel meer willen dan dat je kan is iets wat je mentaal ook echt opvreet. Het enige wat je kan doen is leren geduld te hebben, het proces te vertrouwen en proberen in te zien dat je kleine stapjes maakt.
Ik ben altijd meer een doener geweest. Ik kon nooit goed stilzitten. Ik denk ook niet na voordat ik doe en achteraf denk ik te veel na over wat voor sukkel ik was. Maar doordat ik gedwongen lang stil moest zitten ben ik meer gaan schrijven en ben ik het schrijven ook meer gaan waarderen. Heb ik geleerd dat ik me wat minder zorgen moet maken en mijn gedachten beter kan verplaatsen in woorden op papier dan in twijfels in mijn hoofd. Dus in die zin ben ik dankbaar voor mijn blessure. Want anders was deze bundel er misschien wel nooit van gekomen.
Benieuwd hoe al die gedachten in dichtvorm zijn? Houd dan deze website in de gaten. Binnenkort verschijnt mijn bundel ‘’Pandemie in mijn hoofd’’
